De afgelopen weken was het een (on)gecontroleerde chaos in huis. In de ene hoek van de kamer staan de dozen thee tot aan het dak opgestapeld, in de andere hoek liggen de ‘must to have’ spullen die absoluut mee moeten en midden in de woonkamer leven we al geruime tijd met een levensgrote bench waar onze katten aan moeten wennen. Op zolder lijkt het alsof er een gezin met vier volwassen kinderen voor drie weken met de caravan naar Zuid-Frankrijk vertrekt en zo heb je een redelijk beeld van hoe ons leven er de afgelopen weken uitgezien heeft.
Dit alles voor het laten vervullen van een langgekoesterde wens; ‘iets’ in het buitenland beginnen. Dit ‘iets’ laat zich steeds meer vormgeven al is het wel een ‘bumpy ride’ te noemen met de welbekende up- and downs. We zouden nu al een aflevering van ‘Ik Vertrek’ kunnen vullen, waarbij je de welbekende bingokaart al grotendeels kunt afvinken. Als we de afgelopen jaren niet al eens en te meer vanuit verslagen positie terug hebben moeten vechten hadden we de spreekwoordelijke handdoek al lang in de ring gegooid. Laat de periode van zorg en letselschade ellende dan toch nog ergens goed voor zijn geweest.
Zoals de meeste inmiddels al weten zijn we als kruisvaarders met thee onderweg naar Curaçao met als doel een bijdrage te leveren aan het leven op het eiland. Ook niet geheel onbelangrijk; we moeten er ook van kunnen eten. Niet de thee, maar van de inkomsten natuurlijk (je kunt een bepaalde soort thee overigens prima eten, klein weetje tussendoor). Wat de meeste niet weten is dat we met de thee ook voor welvaart willen zorgen. Hoe mooi zou het zijn als we met de verkoop ook goede doelen kunnen ondersteunen om de minder bedeelden op het eiland te ondersteunen. Denk hierbij aan voedselprojecten en aan educatie. Onze doelstelling is nog steeds om een eigen stichting op te richten op het eiland die dit mogelijk maakt.
Maar ‘first things first’ en dat is de verhuizing en het opzetten van het Thee Atelier op het eiland. Onze eerste kennismaking met leven op een Caribisch eiland is een feit en dat bestaat met name uit; rustig aan. Wij hebben immers de klok en zij de tijd. Als je fysiek op het eiland bent dan kun je je daaraan overgeven, maar vanuit Nederland slaat dit al snel om in één brok frustratie. Hoe vaak de thee inmiddels al niet door de kamer is gevlogen… Hoort erbij zeggen ze, geef je over en alles komt goed.
Wat niet goedkomt is ons idee van een locatie in het atelier van de bekende kunstenaar. Na velen overleggen is de koers helaas gewijzigd en moeten we de tranen drogen, ons hoofd heffen en weer doorgaan. Het idee gaat helaas niet door. Dit is wel een behoorlijke streep door de planning die we hadden, maar veranderd niets aan ons einddoel.
Het betekent wel; terug naar de tekentafel. Het concept staat voor ons gevoel als een huis en we hebben zelfs al de connecties warm gehouden om, zodra we een geschikte locatie hebben gevonden, live te gaan.
Met ons concept willen we mensen in hun ‘blij’ laten zijn als ze ons bezoeken of onze thee proeven. Dat betekent laagdrempelige warme gastvrijheid, kwaliteitsproducten in het restaurant en thee van de allerhoogste kwaliteitsstandaard. De omgeving moet rust ademen, maar wel uitdagen. Kleurrijke schilderijen die tussendoor afgewisseld worden met witte elementen, heerlijke stoelen en tafels met in een hoek een heerlijke lounge met banken en koffietafels. De ruimte is verder gevuld met een diversiteit aan planten en bloemen. De geur van vers gebakken brood, koekjes, taarten en hartige lekkernijen dringen tot je door en je geniet van de zonnestralen die op je neerdalen. Tussendoor praat je met een volstrekt onbekende die zich, net als jij, zo vrij en ontspannen voelt door de heerlijke vibe die er bij ons heerst. Op de achtergrond hoor je een jazzy-sound en wellicht speelt een bandje zachtjes Caribische klanken. En voor je het weet schiet je uit je roes en bedenk je je dat je al bijna te laat bent voor je volgende afspraak. Voel je het ook?
Wij absoluut wel en de gedachte maakt ons blij dat we zoiets mogen doen. Dat het na al die jaren dan toch gelukt is om te doen wat we écht willen doen, niet meer wachten tot een beter moment maar ‘gewoon’ doen! Vastpakken, aanpakken, doorpakken, vallen en opstaan, kruipen als het moet maar het is dan wel ons avontuur. Geen onderdeel meer zijn van het leven van een ander of het leven verrijken van een ander maar puur genieten van ieder moment waarop je bezig bent met iets op te bouwen voor jezelf. We willen met ons concept zowel ons leven, als dat van iedere gast verrijken, mensen in hun blij zien, mensen zien groeien en mensen zien waarderen wat je doet en voor ze doet.
En wie weet ‘slagen’ we niet, dat kan en is realistisch maar voor ons voelt deze stap al als slagen. Jezelf losbreken van de patronen zoals we die gewend zijn en voor eens (en hopelijk altijd) een weg bewandelen die niemand heeft bewandeld. En dat is eng, heel eng en soms kijken we elkaar aan en zijn we stil, heel stil met soms een traan tot gevolg. Maar wat zijn wij blij… Ontzettend blij!… Wij zijn in ‘onze’ blij…
Liefs,
Patricia en Stephen
